Lennart de Bruin (links) - Stuurman Waterbouw

Ik was opzoek naar een opleiding in de scheepvaart, en kwam via de site van het Scheepvaart en Transport College terecht bij de opleiding “Waterbouw”. Ik ben toen naar een open dag van het STC geweest en heb daar een gesprek gehad met een leraar van de waterbouw-opleiding. Nadat hij mij had verteld wat het beroep inhield, wist ik zeker dat ik dit wilde gaan doen.

Het eerste jaar is een soort van oriëntatie jaar, je krijgt in dit jaar zowel stuurman- als machinisten vakken. Als je voor een bepaalde richting hebt gekozen bijv. stuurman en de machinistenkant lijkt je toch leuker, kun je in het eerste jaar nog switchen tussen deze opleidingen. In dit jaar ga je ook een week met het zeilschip de Eendracht varen om alvast een keer te ondervinden hoe het is om op een schip te varen. Ook ga je een aantal keer met het opleidingsschip de Delfshaven varen om te leren manoeuvreren Het tweede jaar volg je dus meer je eigen opleiding en zal je dus ook geen machinistenvakken meer krijgen. Vaak werd de klas gekoppeld aan een koopvaardijklas omdat die dezelfde nautische vakken krijgen. Halverwege dit schooljaar ga je opzoek naar een stage bedrijf voor de stage die je dan het eerste halfjaar van het derde schooljaar moet doen. Tijdens de stage word je aan boord van een schip geplaatst en moet je een tweetal takenboeken uitwerken, ook wordt er aan boord van je verwacht dat je meeloopt in de wachten met de stuurmannen. Tijdens het wachtlopen moet je taken uitvoeren waar de stuurman zich ook mee bezighoudt.

Vanuit school hebben ze ons verteld bij welke bedrijven we stage mogen lopen. Uit die bedrijven had ik Boskalis gekozen. Na een sollicitatiebrief te hebben geschreven en deze via school naar het bedrijf is gestuurd, ben ik uitgenodigd om op gesprek te komen bij Boskalis. Ik heb toen een sollicitatiegesprek gehad met Richard de Joode, in dit gesprek kijken ze of je wordt aangenomen of niet. Later heb ik een e-mail gehad dat ik was aangenomen en dat ik terug mocht komen voor een tweede gesprek. Tijdens dit gesprek krijg je dan te horen op welk schip je komt en waar je naartoe gaat. Ook wordt er dan meer verteld over de gang van zaken binnen het bedrijf en aan boord.

Ik werd gebeld dat ik op het kantoor langs moest komen en dat ik daar alles te horen zou krijgen. Op het kantoor kreeg ik vervolgens te horen waar ik heen zou gaan. Het schip waar ik heen zou gaan was toen op een project bij Texel bezig. Er werd dus afgesproken dat ik met de trein naar Den Helder zou gaan. Vanaf dat moment heb je alleen nog maar contact met de kapitein voor de afspraken die je maakt om aan boord te komen.

Ik heb op mijn stage op de Crestway gevaren. Een sleephopperzuiger van ongeveer 100 meter lang. Zoals als eerder verteld ben ik dus bij Texel aan boord gegaan. Hiervoor moest ik eerst met de trein naar Den Helder. In Den Helder wachtte er een bootje op mij, die mij vervolgens naar het schip zou brengen. Eenmaal aan boord maak je kennis met de kapitein en bemanning. Aan boord werd ik gekoppeld aan de tweede stuurman die je vooral in het begin begeleidt zodat je makkelijker wegwijs wordt op het schip. Later doe je meer zelfstandig. Bij Texel waren we bezig met een vooroeversuppletie door middel van rainbowen en onderlossen. Na ongeveer een maand waren we daar klaar en gingen we naar het volgende project. Dit project was in het noordelijkste puntje van de Baltische zee, in het plaatsje Karllsborg wat in Zweden ligt. Het was een reis van 4 dagen waarbij we via het Kielkanaal zijn gevaren. Op dit project, waarbij we een toegangskanaal moesten uitbaggeren, waren we na ongeveer 3 weken klaar. Hierna zijn we naar Gavle gevaren wat ook in Zweden ligt. Dit project bestond uit het op diepte baggeren van een toegangskanaal en het uitbaggeren van een haven. Op dit project zijn we een paar maanden bezig geweest. Tussendoor zijn we ook nog een keer overgestoken naar Finland waar we ook een haven moesten uitbaggeren. Omdat we in de wintermaanden bezig waren, hadden we niet altijd al te beste werkomstandigheden. Zo moesten we een keer een grote reparatie uitvoeren bij een temperatuur van -24 graden. Dit is wel even doorbijten, maar tegelijkertijd ook wel weer een ervaring om mee te maken. Later zijn we toen naar de stad Swinoujscie gegaan wat in Polen ligt. Hier werd een nieuwe haven gebouwd die wij op diepte moesten brengen. De laatste weken van mijn stage zijn we teruggevaren naar Rotterdam en hebben daar onderhoudswerk uitgevoerd op de Maas. Tijdens één van de laatste dagen, lagen we te bunkeren tegenover de school en voor ik het wist zat ik daar weer lessen te volgen.

Na zo’n lange tijd op een schip te hebben gezeten is het wel weer even wennen om weer lessen te volgen. Op een schip ben je bezig met van alles en nog wat en daar raak je aan gewend, als je dan weer hele dagen naar een leraar moet gaan zitten luisteren is dat weer even heel anders. Wel is het leuk om je klasgenoten weer te zien en verhalen met elkaar te delen wat je allemaal wel niet hebt meegemaakt. Je hebt elkaar namelijk al een halfjaar niet gesproken natuurlijk.

Ik heb wederom bij Boskalis gesolliciteerd en ben daar ook aangenomen. Tijdens deze stage kom ik op een ander schip en hoop ik weer veel nieuwe dingen te mogen leren. Halverwege februari hoop ik weer aan boord te gaan.

Leuk om op een beurs te staan en jongeren enthousiast te maken voor het beroep en de opleiding. Dat je die jongeren kan vertellen over wat je hebt meegemaakt en wat zij zouden kunnen meemaken als ze dit beroep zouden kiezen. En gewoon dat Nederland tot de top behoort wat betreft waterbouw.