Ton Drinkwaard (rechts) - Scheepswerktuigkundige Waterbouw

Mijn vader heeft vroeger gevaren. Door hem ben ik in aanraking met scheepvaart gekomen. Toen ik mijn VMBO-T diploma behaalde heb ik verschillende open dagen, maar ook beurzen bezocht waar scheepvaart in voor kwam. Ik wilde iets van de wereld kunnen zien en over heel de wereld aan het werk kunnen zijn. Hierdoor ben ik terecht gekomen bij een open dag op het STC in Rotterdam en bij de opleiding waterbouw. Hierna heb ik nog een beurs bezocht en heb ik allerlei dingen bezocht wat met waterbouw te maken heeft. Toen ben ik de opleiding scheepswerktuigkundig waterbouwer begonnen.

Het eerste jaar was het jaar dat alle drie de opleidingen nog gecombineerd waren. Hierbij vond ik de excursie met de Eendracht het leukst. Het tweede jaar was het jaar dat naar de stage werd toegewerkt. We hadden nu alleen vakken die vakgericht waren. Een pittig jaar met veel theorie, maar gelukkig ook praktijk zoals machinekamer simulator en onze eigen machinekamer. Het jaar vloog voorbij. Een jaar met veel examens en wat herexamens. Alles moest dicht zijn voordat de stage mocht worden begonnen. Het derde jaar. Begin september was het eindelijk zo ver. Het hoogtepunt van de opleiding: De stage! Tot januari/februari was het stagelopen. Begin februari moesten we weer op school verschijnen. Dit viel erg tegen.

Het vinden van een stageplaats begon met het schrijven van een sollicitatiebrief naar een bedrijf (meerdere bedrijven). Op school werd hier aandacht aan besteed. Bijgevoegd met de sollicitatiebrief een CV, formulier van de Vereniging van Waterbouwers en een getuigschrift van mijn toenmalig bedrijf waar ik een bijbaantje had.

Op een gegeven moment werd ik gebeld. Ik mocht op stage gesprek komen! Helemaal enthousiast en blij natuurlijk. Toen de dag van het sollicitatiegesprek was ik heel zenuwachtig natuurlijk. Netjes alle papieren, certificaten, diploma’s etc. bij. Het gesprek verliep positief en een paar dagen later het verlossende bericht dat ik was aangenomen! Toen was het wachten op de volgende uitnodiging met de mededeling welk schip en welk project.

Toen ik te horen kreeg dat ik een stageplaats had op de grootste hopper van Van Oord en ook nog eens in Cádiz, Spanje en Suape, Brazilië was ik super enthousiast en blij. Ik wist nog niet zo goed wat mij te wachten stond, maar ‘’de grootste hopper’’ gaf al een heel mooi gevoel. Om op stage te kunnen naar Brazilië moest er een visum worden aangevraagd en moest ik tegen allerlei ziekten en virussen worden ingeënt.

Mijn stage begon in Cádiz, Spanje, waar het schip omgebouwd werd voor het project in Brazilië. Hier heeft het schip ruim twee weken gelegen. Toen werd er koers gezet richting Suape. Hierna zijn wij aangekomen in Suape, waar het schip is ingeklaard om het project te beginnen. Het baggeren van een toegangskanaal van -15 naar -20m. De grond was op sommige plaatsen zo hard met mega grote rots waardoor de Wavewalker ( Boor- en springplatform ) werd ingezet. Mijn gehele stageperiode is in Suape geweest.

Dat was erg wennen. Ik was nog helemaal gewend aan het werken aan boord van een schip, waardoor het voor mij erg lastig was om weer terug te keren naar school. Dit heeft wel eventjes geduurd voordat het ‘’schoolgevoel’’ weer teruggekeerd was.

Mijn eindstage volg ik bij Boskalis.

Waterbouw/baggeren is het mooiste wat er bestaat omdat wij de beste waterbouwers in de wereld zijn en het een te gekke, wereldwijde job is!